Friday 1 July 2022

कथा अनि ब्यथा भाग ४२ "एक दिन कामबाट फर्कदै गर्दा "

 रातीको पार्टटाईम जागिर सकाएर , आफ्नो डेरा तिर फर्कन्छ  , आफुसँग भएको आई-पड़का गितहरु सुन्दै रेल चढ़ी ,  कुनाको सिटमा बसेर आँखा बन्द गरि फर्कदै थियो । करिब १ धन्टा लगाएर फर्कनु पर्ने भएकाले केही छिन भए पनि सुत्छु । केही समय भए पनि आराम गर्न  मन लागेर होला । भेरी यो जापानमा पब्लिक क्षेत्रमा मजालें सुतेपनि कसैले तपाईसगँ नराम्रो ब्याबहार गर्दैन , सामानहरुको चोरी पनि हुदैन । नेपालमा भएको भए सबै लुटीदिन्थे होलान । 


ख़ैर , गित सुन्दै थियो , कालीदासको आईपडबाट , उसलाई अति नै मन पर्ने गित बज्न सुरु गर्छ  । कानहरु पनि त्यो गित सुन्दा , रमाईरहेका थिए जस्तो लाग्छ  । 
त्यो गित थियो , तारा देबीको कालीपारी दाईकति राम्रो .....। 

" कालीपारी दाई कति राम्रो ढाकाटोपी , काँधैमा गलबन्दी । हातभरी फुरा उठयो , जुरको डाली खन्दा । मेरो जुनी यसै बित्यो भेटहोलाकी भन्दा । बाढी आयो काली गंगा कुनाकानी खेल्दै । हजुरलाई भेटौ भनि आको म त खेल्दै ।

यो गित सारै गहिरो , धेरै अर्थ भएको , सुन्दा रमाईलो लाग्ने गित पनि हो । कालीदासले पनि यो गितलाई आफ्नो ज़िन्दगीमा मिलाएर सुनेको भएर होला , रेलमा चढीराखेको कालीदासको आखा बाट आँशु बगीसकेको थियो । लाज लागेर होला हतार - हतार आफ्नो आशु पुछीरहेको पनि थियो  । 

आज सम्म कुनै पनि कम्पनीको अन्तरबार्तामा जादा खेरी यस्ता गितहरु सुनेर , यस गितहरुबाट धेरै पाबर पाएको महसुस पनि गर्दथ्यो । त्यसमाथी पनि  यो गितको "हातभरी फुरा उठयो , जुरको डाली खन्दा " भन्ने भाग चाही सबैभन्दा मन पर्ने भाग थियो । 

दिनहु बिदेशको ठाउ , आफु बस्ने ताकाहाताफुदो ( टोकियो शहरको नाम ) बाट बाज़ार क्षेत्रमा आउथ्यो । कुनै दिन चाही एकै दिनमा एउटा - दुईबटा अन्तरबार्ता हुन्थ्यो । अन्तरबार्ता सकाएर बेलुका काम ( पार्ट टाईम काम ) पनि जानु पर्ने , अलि अलि कमाएको पैसा पनि  , बिश्बबिधालयलाई , घरबेटीलाई , बिजुली , पानी , ग्यास , बिहान बेलुकाको खानेकुरा , मेबाईललाई तिर्नु पर्यो , कहिले काही साथीहरु संग बाहिर जादा अलि अलि खर्च हुने पनि भयो , अन्त्यमा नेपालमा हुने बुबा आमालाई केही पठाउनु पर्यो । 

यो सबै कुरा गर्दा हातभरी देखिने फुरा नउठे ता पनि , नदेखिने फुराहरु उठीसकेको थियो । 

त्यो भएर पनि कालीदासलाई यो गितको " हातभरी फुरा उठयो , जुरको डाली खन्दा " भन्ने भाग मन परेको हुनु पर्छ । 

गित सुन्दा सुन्दै , केही समयमा घर नजिकैको स्टेसनमा पुग्छ । धरमा आराम गरि फेरी बिश्बबिधालय तिर लाग्छ । बिश्बबिधालयमा सधै झै धेरै साथीहरु संग भेटघाट गर्छ , कालीदासका साथीहरु पनि धेरै थियो । 

प्राय सबैजना स्थाई काम खोजीरहेका थिए । कुरा गर्दै जादा , कुनै साथीले आफ्नो स्थाई काम पक्का भएको खबर सुनाउथ्यो , कुनैले फलानो फलानो कम्पनीमा गएको कुरा अनि आफ्नो अनुभबहरु  सुनाउथ्यो । कालीदास पनि आफ्नो कुराहरु , अनुभबहरु बताउथ्यो । यस्ता कुराहरु  बाट पनि कालीदासले धेरै कुराहरु सिकिरहेको थियो  । साथीहरुको अनुभब सुनेर आफुले , एउटै गल्ती नगर्नको लागी पनि सहयोग मिल्छ भन्ने सोच गर्दथ्यो । 

यस्ता सोचले गर्दा पनि कालीदासलाई धेरै साथीहरुले माया गर्दथे । 

कथा अनि ब्यथा भाग ४१ " स्थायी कामका लागि प्रयास - २

 कथा अनि ब्यथा भाग ४१  " स्थायी कामका लागि प्रयास - २ "


-विसु भण्डारी 

म त लाली गुरास भएछु । बनै भरी फुली दिन्छु , मनै भरी फुली दिन्छु । फाँटहरुले कस्लाई पुग्छ , भिरमा पनि फुली दिन्छु । खुशी मात्र कहाँ हुन्छ । पिरमा पनि फुली दिन्छु । 

कस्तो मार्मिक गीत छ । स्थाई काम खोजीरहेके कालीदासले यस नारायण गोपालको गित बाट पनि आफुलाई सहयोग मिलेको महसुस गर्छ । म पनि लालीगुरास जसरी नै लचकिलो भएर तयारीका साथ  अन्तरबार्ता दिने गरेमा अबस्य पनि आफ्नो रुचीको , जान चाहेको कम्पनीमा स्थाई काम पाउन सकिन्छ भन्ने बिस्बास लिन्छ । 

हुन पनि हो । चाहेको कुरा जसरी पनि हात पर्छ , अन्तिम सम्म प्रयास गरिरहेमा , हरेस नखाएमा  । 

बिभिन्न साईटहरुबाट , बिज्नेस स्कुलबाट र बिश्ब बिधालयको ईभेन्टमा धेरै भन्दा धेरै कम्पनीको बारेमा जानकारी लिईसकेको थियो । बेलुकाको आरुबाईतो ( पार्ट टाईम जब ) त गर्न परी हाल्यो , दिउसोको समय बिश्ब बिधालय र काम खोज्नमा बिताएको थियो । 

काम खोज्न न जाने , जुन सुकै ठाउमा पनि जापानीजहरुको सन्ख्या नै बढी थिए । बिश्ब बिधालय पढने बिदेशीहरुको जनसन्ख्या धेरै थोरै थियो , त्यो भएर पनि स्थाई काम खोज्ने बिदेशी बिध्यार्थीको सन्ख्या कम भएको होला की । 

सधै झै कुनै पनि कम्पनीको अन्तरबार्तामा जादा , पहिला राम्रो अक्क्षरमा आफ्नो रिरेक्सो ( बायोडाटा ) लेख्ने , 
आफु अन्तरबार्तामा जाने कम्पनीको होमपेज सबै चेक गरी , त्यो कम्पनीको राम्रो पक्क्ष भन्न सक्ने हुने , आफुले त्यस कम्पनीमा गर्न चाहेको काम के हो त भन्न सक्ने हुने , आफ्नो राम्रो पक्क्ष र नराम्रो अर्थात सुधार गर्नु पर्ने कुराहरु पनि धेरै सोच्नु पर्ने ( बुझेको हुनु पर्ने )  , जुन सुकै कुरा पनि मन बाँट ,  जोस र जागरका साथ गर्नु पर्ने , हसिलो हुनु पर्ने जस्ता कुराहरु ध्यान दिएर , स्थाई कामको खोजी ( जब हन्टिन)  गरेमा काम अबस्य पनि पाईन्छ जस्तो लागीरहेको थियो । एक दिन एउटा कम्पनीको खाईस्या सेचुमेईखाईमा ( कम्पनीहरुले आफ्नो बारेमा जानकारी दिने ईभेन्ट ) जान त जान्छ , तर पछि बल्ल थाहा पाउछ की त्यस कम्पनीले जापानीहरु मात्र खोजेको रहेछ । 

यस्तो कुराले कालीदासको मन खल्लो बनाउछ पनि । 
१९ बर्षमा जापान आएर , आफ्नो जिबनको अमुल्य समय नै जापानमा बिताईसकेको , आफु जन्मेको चाही नेपाल भएतापनि , आफुलाई पाउने आमा नेपाल र ज्ञान दिने , सिप दिने आमा चाहि जापान हो भन्दै हिडने , नेपाललाई जती माया गर्छ त्यतिकै जापानलाई पनि माया गर्ने , जापानीजहरु सरहको काम गर्न सक्ने क्षमता भएतापनि गाईकोकुजिन ( बिदेशी नागरिक ) भनेर थन्क्याईदिन्छन भन्या । 

यही पढेको , यही हुर्केको भएतापनि , कुनै कुनै कम्पनीले बिदेशीहरुलाई  नलिने भनेर होमपेजमा लेख्ने गरेको र नलेखता पनि बिदेशीहरुलाई अर्कै नजरले हेर्ने प्रबिर्ती भएकाले आफुलाई मज्जा नलागेको महसुस गर्छ  । 

तर यसो सोचेर हेर्दा हामीहरुले पनि नेपालमा काम गर्ने , काम खोज्ने बिदेशी नागरिकलाई त्यस्तै ब्यबहार गर्छौ जस्तो पनि लाग्छ । सोचेर हेर्नुस त , नेपालमा काम गर्ने भारतीय दाजु भाईहरुलाई हामीहरुले कस्तो ब्याब्हार गर्छौ । जापान सुधार्नको लागी पनि , पहिला आफ्नो नेपाली सोचलाई परिवर्तन गर्नु पर्छ जस्तो पनि लागेर आउछ । 

एक दिन बेलुका आरुबाईतो गर्ने ठाउमा , जापानीज साथी संग कुरा गर्दा प्रसन्ग बस स्युसोकु खाचुदो ( स्थाई काम खोज्ने प्रकिया ) को बारेमा कुरा गर्न पुग्छ   । 

यो जापानमा भनेको जस्तो स्थाई काम पाउन कती गारो है । त्यस जापानीजले भन्छ , हामी जापानीजलाई पनि गारो छ , बिदेशीहरुलाई  त गारो हुने भै हाल्यो नी , तर कालीदासको जापानीज भाषा , प्रस्तुत हुने तरिका , आफुलाई बुझेको जस्ता पक्षहरु राम्रो छन , चिन्ता मान्नु नै पर्दैन । 

जापानीज साथीको फकाईमा कालीदास पनि मख्ख परि हाल्छ । यस्ता कुराहरुले कालीदासलाई अझै प्रेरणा मिल्छ र आउने दिनका अन्तरबार्ताका लागी पनि हिन्ट मिलेको महसुस गर्छ । 

क्रमस ..

कथा अनि ब्यथा भाग ४० " स्थाईकामका लागी प्रयास "

 कथा अनि ब्यथा भाग ४० " स्थाईकामका लागी प्रयास  "


बिश्बबिध्यालयको चौथों बर्ष चलिरहेको थियो । आफुलाई चाहिने ताईन ( क्रेडिट ) सबै हासिल गरीसकेको थियो तर कालीदास चाही आफुलाई भबिस्यमा चाहिन सक्ने , रुचिका केही बिषयहरु लिएको थियो । हप्ताका केही दिन बिश्बबिघ्यालयमानै बिताउने , बाक़ी समय आरुबाईतो र स्थाई काम खोज्ने प्रक्रियामा बिताउने योजना बनाएको  थियो । 
आफु भन्दा अंग्रजहरुसग सल्लाह लिदै , बिश्बबिघ्यालय भित्र र बाहिरका सपोर्ट सेन्टरहरुमा धाएर , जापानमा स्थाई काम खोज्नको लागी चाहिने प्रक्रिया लगायतका बिषयहरु बुझ्दै गरेको अबस्था थियो । बिश्बबिघ्यालय भित्रको रिय्युगाकुसेय सपोर्ट सेन्टरमा धेरै पटक धाई , शिक्षकहरुको सहयोगमा रिरेकस्यो ( बायोडाटा ) भर्ने तरिका पनि सिकिसकेको अबस्था थियो । साथसाथै माई नाबी , रिकु नाबी , निक्रेई नाबी , दाईजब डट कम जस्ता साईटहरुमा आफ्नो बिबरण दर्ता गरीसकेको थियो । अब चाही बेला बेलामा बिश्बबिघ्यालय भित्र गरिने ईभेन्ट र बिभिन्न साईटबाट बिभिन्न कम्पनीहरुको जानकारी लिई , ति कम्पनीको खाईस्या सेचुमेईखाईमा ( बिध्यार्थीहरुको लागी भनेर कम्पनीले आफ्नो बारेमा बिबरण दिने कार्यकर्म ) गएर कस्तो कम्पनी , कस्ता मान्छेहरु काम गर्छन , कस्ता मान्छेहरु खोजीरहेको छ त ? , सेन्पाई स्याईनहरुले कस्तो कुरा गर्छन त ? जस्ता जिज्ञासाका उत्तर लिने गरिरहेको थियो । 

बिभिन्न साईटमा आफ्नो नाम दर्ता गरेको , बिश्बबिघ्यालय भित्रका ईभेन्ट  र बिंभिन्न ठाउमा गरिएको कार्यकर्महरुमा सहभागी भई , सबै भन्दा पहिला बढी भन्दा बढी कम्पनीको बारेमा जानकारी लिन्छ । करिब १०० भन्दा बढी कम्पनीका खाईस्या सेचुमेईखाईमा ( बिध्यार्थीहरुको लागी भनेर कम्पनीले आफ्नो बारेमा बिबरण दिने कार्यकर्म )  गई पनि सकेको थियो । 

कुनै कम्पनी आफुलाई मन पर्दैन , कुनै कम्पनीले आफु जस्ता मान्छेहरु नचाहेको , कुनै कम्पनीमा नाम निकाल्नै नसकेको जस्ता केसहरु थिए । 

जिन्दगी पनि रमाईलो छ । कुनैले आफुलाई मन पराउछन , कुनैलाई आफुले मन पराउदा पनि पाईदैन भने जस्तो , यो स्थाई काम खोज्ने काम पनि केटी साथी खोजे जस्तै रहेछ भन्या । 

हप्ताको दुई दिन खाईस्या सेचुमेईखाई , बाक़ी दिन स्सुस्योकु खाचुदो ( स्थाई काम खोज्ने प्रक्रिया ) मा र बाक़ी समय आरुबाईतो ( पार्ट टाईम जब ) मा बिताउने भएकाले , एकदमै ब्यस्त समय बिताई रहेको थियो । कहिले काही त म के गरिरहेछु जस्तो पनि लाग्दो रहेछ भन्या । 

न आफ्नो देशमा नै छ , न आफ्नो मातृ भाषा प्रयोग गर्न पाईएको छ , न बरिपरिका जापानीजहरु नेपाली जस्ता सहयोगी नै छन , भनि मनमा कुराहरु खेलाई रहन्थ्यो । हुन त नेपालमा पनि खुट्टा तान्ने मान्छे , देखी नसहने , खेदो खन्ने मान्छेको कमी त छैन , त्यै पनि । 

बिश्बबिघ्यालयका एक प्रफेसरले पनि भन्नु भएको थियो , ज़िन्दगीमा ३ बटा ध्यान दिनु पर्ने कुराहरु हुन्छन ,  एक दम बिचार गरेर फैसला लिनु पर्छ । ( १ कुन बिश्बबिघ्यालय जाने , २ कुन कम्पनीमा छिर्ने , ३ कस्तो केटी संग बिबाह गर्ने । ) 

हुन पनि सही हो जस्तो लाग्छ । कालीदास पनि घेरै सोच बिचार गरेर आफुले काम गर्ने कम्पनी रोज्छु भनि मन मनै कुराहरु खेलाई रहेको हुन्छ । 

अनि अर्को कुरा २०१० को ३ महिनामा सोचुग्यो गर्ने बिध्यार्थीहरुको लागी काम पाउन गारो पनि थियो । २०१० को न्यु ग्रयाजुएट हुने हरुलाई काम पाउन गारो हुन सक्ने भनि पत्र पत्रिकामा पनि धेरै समाचारहरु छापिएका थिए । 

रिमान सोक्कु ( Bankruptcy of lehman brothers ) र साबु प्राईम ज्युताकु लोन किकि ( Subprime mortgage crisis )पछि घेरै कम्पनीले यो बर्ष बाट न्यु ग्रयाजुएट नलिने भनेर भनिसकेका पनि थिए । त्यसैले होला २००९ - २०१२ सम्मको समयलाई स्युस्योकु हय्योगाकु ( स्थाई काममा चिसो पन ) भनेर भन्ने गरेका थिए  । 

बाहिर जस्तो सुकै खबर चलिराखे पनि कालीदास आफुले खोजेको जस्तै काम पाउने कुरामा कुनै दुबिदा नलिईकन निर्धक्क भएर अघि बढी रहेको थियो । 

क्रमस .....

Friday 28 August 2020

GEFN主催日本語基礎講座(学生の声①&②)

GEFN日本語基礎講座(学生の声①)

GEFNが主催する日本語基礎講座を継続的に受講されている学生、マヘンドラさんです


GEFN日本語基礎講座(学生の声②)
グッド・アイ・フォ・ネイション、ネパールが開催している日本語基礎講座(オンライン)を受講されている学生の声になります、山形在住のクリスナさんです。






Monday 3 August 2020

早くも1ヵ月が経過しました(जापानी भाषा अनलाईन कक्षा सन्चालन गरेको पनि १ महिना पुरा )

日本語は下にあります。

नमस्कार ।
हामीहरुले जापानी भाषा अनलाईन कक्षा सन्चालन गरेको पनि १ महिना पुरा भई दोस्रो महिनामा प्रबेश गरिसकेछ , पत्तै पाईंएन। हप्तामा एक दिन आईतबार बेलुका ७ बजेबाट ९ बजेसम्म करिब २ घन्टा अनलाईन कक्षा सन्चालन गर्दै आएका छौ । 

करिब २५ जना बिध्यार्थीहरु क्रमिक रुपमा उपस्थित हुदै आउनु भएको छ । हामीहरुले पनि दत्त चित्तका साथ पढ़ाई राखेका छौ । हाम्रा बिध्यार्थीहरुले आफ्नो परिचय दिन सक्ने , जापानको नियम कानुन पनि बुझ्ने , अनुशासन पनि बुझ्ने पालन गर्ने जस्ता भाषा र भाषा बाहेकका कुराहरु पनि सिकाउने योजना छ । 

हेर्दै जाउ कहा सम्म पुगिन्छ ।

ナマステ、早くも1ヵ月が経過しました。以前も書かせて頂いた通り、週一、日曜日の夕方7時から9時まで約2時間オンライン日本語講座を実施するようにしています。

継続的に出席されている学生数は25人であり、我々3人も学生の言語能力向上を目的とした講座にすべく、教えることに専念しています。

少なても日本の法律や礼儀を正しく理解する、一人で買い物できる、一人で病院へいける、簡単な郵便物を読める、アルバイトができるまでにさせたい。

どこまで行けるかわからないが、とりあえず行けるところまで行きたい

Tuesday 7 July 2020

働くパパママ川柳

テレワーク
タスクかかえて
子もかかえて


Source :
働くパパママ川柳

Sunday 5 July 2020




日本語基礎講座(オンライン)を無事スタートしました。オンライン会議アプリのzoomを使った形でした。東京のみならず全国及びカトマンズからの参加者もいました。デジタル技術のおかげでこのような形でオンライン講座を実施することが出来ました。原則毎週日曜日7時から9時まで開催予定です。

आजबाट औपचारिक रुपमा जापानी भाषा अनलाईन कक्षा सुरु गरिएको छ । हाम्रो भाषा कक्षाका लागी ३५० भन्दा बढी निबेदन आएको थियो । तपाईहरुले नै पठाउनु भएको ईमेल ठैगानामा ईमेल पठाउदा कति फर्केर आए । 

त्यसैले हामीहरुले नयाँ जानकारीहरु यही फ़ेसबुक मार्फ़त लेख्दै जान्छौ । हाम्रो यही फ़ेसबुक पेजलाई लाईक र फलों गरि नयाँ जानकारीहरु समयमा नै लिनु होला । 

आज हाम्रो पहिलो अनलाईन कक्षाको पहिलो क्लास ७ बजेबाट ९ बजेसम्म गरियो । क़रीब १८ जना सहभागी हुनु भएको थियो । सागा , फुकुओका , गिफु, क्योटो , यामागाता , टोकियो , साईतामा , खामागाबा , नेपाल (काठमांडौ) लगायतका क्षेत्रमा रहनु हुने नेपालीहरुको सहभागिता थियो । 

सयोजबस आज गुरु पूर्णिमाको दिन पनि रहेछ । यस्तो दिनबाट आफुले जाने को केही कुरा सेयर गर्ने कामको सुरुबाद गर्न पाऊदा ख़ुशी लागेको छ । 

डिजिटल प्रबिधिले भौतिक रुपमा दुरी भए पनि घर बसी बसी पढन ? पढ़ाउन पाईयो । हामीहरुलाई पनि नया अनुभव भयो । रमाईलो भयो । आउने दिनहरुमा पनि रमाईलो गरि , पठन - पाठन गर्दै जाऔ । 

गुड आई फ़र नेसन नेपाल परिबार ।
हाम्रो अपडेटहरु हाम्रो फेसबुकमा हेर्नुहोला !
https://www.facebook.com/goodeyefornation