तोशिफुमीले अमेरिका यात्रामा कन्बिनी देख्छन अनि जापानमा पनि कम्बिनी ब्यबसाय गर्दा कसो हुन्छ भनि, जापान फर्केर सेवेन ईलावेन सुरु गर्न आफ्ना कम्पनीमा प्रस्ताव राख्दछ । उसको प्रस्तावलार्इ कम्पनीले स्विकृति पनि दिन्छ ।
अनि बाराक ओबामा संयुक्त राज्य अमेरिकाको राष्ट्रपतिमा निर्वाचित भएका थिए । उनी अमेरिकी अफ्रिकन थिए, अमेरिकाको राष्ट्रपतिमा अमेरिकी अफ्रिकन निर्वाचित भएको पहिलो पटक थियो। जापान, अमेरिका लगाएतका देशहरुमा नयाँ नयाँ सकारात्मक समाचारहरु छाएका थिए ।
तर नेपालका समाचारका हेडलार्इनमा यस्ता कुरा विरलै देख्न पार्इन्थ्ये । नयाँ युबा नेता प्रधानमन्त्री हुने कहिले? नेपालीहरुले नोबेल पुरस्कार कहिले कसरी? पाउने होला भनि कल्पना गर्छ ।
नेपालको अनलाइन समाचारहरु हेर्दा ,फेरी पनि लोडसेडिङ् बढ्ने , खानेपानीको समस्या, नेपालका युवा जनशक्ति विदेशीदै, नेपालको खेतबारी बाझै, विदेशीएका नेपाली युवाहरुको यति थान लाश एयरपोर्टमा, जस्ता शीर्षकका नकारात्मक समाचारहरु मात्र थियो । सकारात्मक समाचार त एउटा पनि थिएन ।
कालिदास पनि नेपालबाट जापानमा पढ्न, सके अलि अलि कमाउन आएको विद्यार्थी नै थियो । विदेश जानु भनेको नराम्रो कुरा त पटक्कै होइन । तर हामीहरु विदेशमा गएर त्यहाँको नागरिक हुने, कहिले पनि नेपाल नफर्कने त हुनु हुदैन, विदेशमा सिकेका कुराहरु नेपालमा लिएर जानु पर्छ यस्तो कुरामा तर्क गर्ने स्वभाव भएको मान्छे। तर जापानमा भएका नेपाली साथीहरूसंग जहिल्यै यस विषयमा फरकमत हुन्थ्ये ।
विदेश जानु भनेको नराम्रो कुरा त पटक्कै होइन । तर विदेशमा गएर त्यहाँको
नागरिक हुने, कहिले पनि नेपाल नफर्कने त हुनु हुदैन,
विदेशमा सिकेका कुराहरु नेपालमा लिएर जानु पर्छ ।
एउटा उदाहरण, अहिले जापानमा सेवेन ईलावेन भन्ने सुविधायुक्त पसल (कम्बिनी) धेरै छन् । सुजुकी तोशिफुमी भन्ने जापानी करिब ३०/३५ वर्ष पहिला अमेरिका गएका थिए । त्यति बेला जापानमा सुपर मार्केटहरु त थियो तर कम्बिनी थिएन । तोशिफुमीले आफ्नो अमेरिकाको यात्रामा कन्बिनी देख्छन अनि जापानमा पनि कम्बिनी ब्यबसाय गर्दा कसो हुन्छ भनि, जापान फर्केर सेवेन ईलावेन सुरु गर्न आफ्ना कम्पनीमा प्रस्ताव राख्दछ । उसको प्रस्तावलार्इ कम्पनीले स्विकृति पनि दिन्छ । अहिले हेर्नुस यो कम्पनि जापानकै प्रमुखहरु मध्ये एउटामा पर्छन । हामी जति पनि नेपालीहरु विदेशमा छौ, हामीहरु पनि यस्तै केहि कामहरु गर्न सकेमा, हाम्रो नेपाल पनि अझै अगाढी बढ्थ्यो कि जस्तो लाग्छ । त्यहाँ सुदर्शनसंग पनि यही विषयमा कुरा गर्छ । विश्वविद्यालयमा बेलुका अबेरसम्म बसी बेलुका पनि आरुबाईतो (पार्ट टाइम जब) नभएकोले आज घरमा नै बसी पढ्ने अनि नेपाली परिकार बनाएर खाने येजना बनाउछ ।
विश्वविद्यालयको नजिक बस्ने हुनाले बेलुका अबेरसम्म पुस्तकालयमा करिब ७ बजेसम्म वसेर घर फर्कीन्छ । विश्वविद्यालयमा विदेशी विद्यार्थीहरुलाई एकै ठाउँमा जम्मा गरि हुन लागेको कलेज फेष्टिवलमा आ-आफ्नो देश झल्कने विषयलार्इ प्रस्तुत गर्ने वारेमा अन्य देशका साथीहरूसंग छलफल गर्छ ।
No comments:
Post a Comment