विश्वविद्यालयमा कलेज फेस्टिभल सफलताका साथ सम्पन्न भएपछि कालिदासको फेरी दिनहरु आरुबाईतो, कलेज, घर अनि फेरी आरुबाईतो……हुन्छ।
विश्वविद्यालयमा खाजा खाने समयमा कालिदासको मिल्ने जापानी साथी युकी आफना अन्य साथी लिएर क्यान्टिनमा आउछ । सबैजना गरेर ५-६ जना साथीहरु थिया । एकजना जापानी साथीले कालिदासलार्इ आजकल जापानमा नेपालीहरुको जनसख्या बढ़दो छ रे, घर वरिपरि पनि नेपाली पसल बढेको छ । किन हो? जापानमा आएर पैसा कमाउनु सबैको लक्ष्य हो रे नि ? भनेर प्रश्न सोध्छन ।
प्रत्येक बर्ष देशको अर्थत्रन्त्र गिर्दो छ, देश भित्र काम पाईदैन, असुरक्षा, अस्वस्थ प्रतिस्पर्धाका कारण व्यवसाय धारापमा छन । काम पाए पनि विदेशको जस्तो तलव हुदैन । सबैलाई छिटाे पैसा कमाउनु छ, त्यसैले देशमा कोही पनि बस्न चाहीरहेको छैनन।
कालिदासलाई पनि त्यो वारेमा जापानीलार्इ नै यसरी भन्ने भनेर थाहा थिएनऽ भनाै जवाफै थिएन । नेपालीहरु किन दिन-प्रतिदिन जापान आइरहेका छन? यसवारेमा कालिदासलाई भन्दा अरुलार्इ नै थाहा होला । उ भने केहीवेर अलमल परेजस्ते गरेपनि उनीहरुकै कुरामा ध्यान दिन्छ ।
उनीहरुले शुरुमा नेपालीकाे वारेमा भनेकाे सुन्छ । नेपालीहरु सुरुमा जापानलाई एकदमै मन पराउछन रे अनि पछि कुरा काटछन अरे। अनि कालिदासले पनि जापान देश नेपालीहरुले मन पराउने हुनाले सबैजना आएको हुनुपर्छ भन्ने उत्तर दिन मन लाग्छ, अलिकति झुटो बोलेके भएपनि सही त्यही थियाे । जापानीहरुलार्इ झुटो बोलेर केही पनि फाईदा छैन भनेर जानेके कुरा बताउने निर्णय गर्छ । तर सवैकाे उदेश्य पैसा कमाउने नै हाे भनेर भन्न चाँही सक्दैन।
सत्य कुरा त भन्ने तर के भन्ने दाेधारमा पर्छ? नेपालीहरु जापानमा मात्र हैन, अमेरिका, अस्टेलिया, बेलायत लगायतका देशमा पनि बढी जान्छन। विदेशी शिक्षा हासिल गरेर दक्ष्य नागरिक बन्न, मेहनत गर्न जान थालेकाे कुरा सास नफेरी भन्छ । भन्न मिल्ने कुरा यति मात्र हाे । तर महत्वपूर्ण कुरा सबैजनाको उदेश्य अन्तिममा गएर पैसा कमाउनु मात्र नै हो भनेर भन्न सकेन। अाफनाे उदेश्य फरक भएपनि अरुकाे उदेश्यकाे वारेमा भन्न मिलेन ।
पछिल्लाे समयसम्म युवालार्इ नेपालमा बसेर काम गर्ने राम्राे अवसर अनि सक्षम नागरिक बन्न पाउने अवस्था पनि छैन भनिन्छ । हामी नेपालीहरु आफ्नो देशलाई केही गरेर सफल देश बनाउन भन्दा पनि आफु, आफ्नो परिवार, आफ्नो नातेदार सफल बनाउन खोज्नेहरुका कारण भनेकाे र देखेकाे जस्ताे सुधान नभएकाे हाेला । याे कुरा धेरैलार्इ थाहा पनि छ ।
जापानमा पनि अवस्था उस्तै छ । यति हाे यहाँका सरकारमा वस्ने मान्छे र हामी कहाँ अलिक फरक छन । नेपाली नेता, नेतृत्व उनीहरु कै कारणले गर्दा प्रत्येक बर्ष देशको अर्थत्रन्त्र गिर्दो छ, देश भित्र काम पाईदैन, असुरक्षा, अस्वस्थ प्रतिस्पर्धाका कारण व्यवसाय धारापमा छन । काम पाए पनि विदेशको जस्तो तलव हुदैन । सबैलाई छिटाे पैसा कमाउनु छ, त्यसैले देशमा कोही पनि बस्न चाहीरहेको छैनन भनेर जवाफ दिन्छ ।
जापानीज साथीहरु पनि कालिदासकाे कुरामा सहमत हुन्छन । प्रत्येक वर्ष युवा जनशक्तिहरुले विदेश गएर सिकेकाे सिप नेपाल पुगे मात्र फाईदा नत्र घाटा भन्छ । कालिदासलाई यति भनिसक्दा लाज लागेर आउछ, अरु नेपालीको बारेमा मैले केही भन्न सक्दिन तर म चाही यहाका कुराहरु सिकेर नेपाल फर्कने योजनामा छु भनेर भन्छ ।
अनि बेलुका सधै हेर्दै आएको जापानीज टेलिफ़िल्म हेर्नको लागी करिब ७ बजे तिर घरमा पुंगी सक्छ । कालीदासले हेर्दै आएको जापानीज टेलिफ़िल्म ” रुकिज ” भन्ने थियो । कालीदासलाई याक्यु “बेसबल” पनि मन पर्ने भएर पनि होला यो टेलिफ़िल्म मन परेको । यो टेलिफ़िल्ममा जापानको हाई स्कुलको बिध्यार्थीहरुको कथा थियो ।
कालीदासले आफुलाई मन पर्ने बेसबलसंग सम्बन्धित टेलिफ़िल्म भएकाले र जापानी भाषामा सुधार ल्याउनको लागी पनि यो टेलिफ़िल्म हेर्दै आएको हुन्छ ।
No comments:
Post a Comment